Website counter

vrijdag 30 december 2011

vissersvrouwen op het strand


pastel naar een schilderij van Jopaquin Sorolla y Bastida,er is wel nog wat werk aan, maar het gaat al de goede kant op.

zondag 25 december 2011

Hoe het allemaal begon

Als kleine jongen was ik reeds een grote fan van tekenen en kleuren.
Daar de goed heilig man & grote kindervriend,
waarvan wij dan op latere leeftijd
voor sinterklaasdag de doos met chocolade-
snoepgoed en de daarbij behorende rekening vonden,
waarop stond Nieken (komt van Leonie mijn moeder)
           Chocolade-5O fr
           snoepgoed-10 fr
           speculoos- 2 fr
                     _____
                     62 fr
mij nogal goed bedeelde met kleurboeken en een mooie doos kleurpotloden.
Ook denk ik dat ik het gevoel voor tekenen, kleuren en vormen meegekregen
heb in de genen langs moeders zijde.
Eén van mijn broers heeft zo reeds op jonge leeftijd al spelend onder de
strijkplank, terwijl mijn moeder al zingend de strijk stond te doen,
verschillende liedjes geleerd. Toen de kleuterjuf dat hoorde, mocht hij dat promt
op het schoolfeest op het grote podium nog eens overdoen.
Op de lange donkere winteravonden in de jaren 60', zat ik als kleine pruts
vol bewondering te kijken hoe mijn moeder puur als tijdsverdrijf
kerstkaartjes zat na te tekenen. Mijn oudste broer kon ook wel een stukje tekenen,
ik weet nog dat hij zo'n typisch grijs boekje met rode rand had.
Daarin maakte hij tekeningen die hij zelf verzon of afkeek uit het kapoentje,
een jeugdblaadje uit die tijd. Zo had hij mij eens afgebeeld met een ezel op
een wei, met mijn broek aan de prikkeldraad (met als titel:"Jacky en den ezel")
Op school werd er toen niet zoveel aandacht besteed aan de plastische dingen
des levens. Ik denk dat we zo'n goeie 2 uur per week bezig waren om die kant
van een mens te ontwikkelen. Maar misschien ben ik wel een laatbloeier.
IN de jaren 70' ben ik dan academie gaan volgen in St-Niklaas en heb
daar de richting tekenen met vrucht doorlopen en afgemaakt.
Dat waren zware dagen, zeker na het nachtelijke uitgaansleven waarbij het
dikwijls nogal eens licht was als we naar huis toekeerden en dan s'morgens
om 8 uur terug uit de veren moesten. Wij durfden wel eens blijven plakken in
de Rio of in den Rozen Olifant.
Er zaten daar toen op de academie ook twee krakken in mijn klas,
ene Robby Van Goethem en ene Guy Assche die daar nu allebei zelf les geven.
Bij mij is het iets minder gelopen, ik werkte reeds van mijn vijftiende op de fabriek
en ben dan na het behalen van mijn diploma hogere graad weekend-kunstonderwijs gestopt.
Thuis ben ik nog wel blijven voortdoen en maakte zo redelijk wat pastelletjes.
En dan door toedoen van mijn jongste dochter, ben ik terug iets gaan doen met
kunst en ben ik nu al aan mijn laatste jaar beeldhouwen bezig in de academie
van waasmunster waar ik van een heel goede en vrije opleiding geniet,een
academie die je eigen fantasie en denken hoog in het vaandel draagt!